Globalne obliczenia 3D modelu globalnego, w którym płyty są modelowane jako sztywna płaszczyzna (przepona) lub jako płyta zginana
Lokalne obliczenia 2D poszczególnych stropów
Po zakończeniu obliczeń wyniki słupów i ścian z obliczeń 3D oraz wyniki płyt z obliczeń 2D są łączone w jeden model. Oznacza to, że nie ma potrzeby przełączania się między modelem 3D a poszczególnymi modelami płyt 2D. Użytkownik pracuje tylko z jednym modelem, oszczędza czas i unika ewentualnych błędów podczas ręcznej wymiany danych między modelem 3D a poszczególnymi modelami stropu 2D.
Powierzchnie pionowe w modelu można podzielić na ściany usztywniające i nadproża otworów. Program automatycznie generuje wewnętrzne pręty wynikowe z tych obiektów ściennych, dzięki czemu można je wykorzystać zgodnie z żądaną normą zawartą w Projektowanie konstrukcji betonowych.
Za pomocą elementu "Cięcie płyty" można ciąć blachy (np. blachy węzłowe, blachy środnika itp.). Dostępne są różne metody cięcia:
Płaszczyzna: Cięcie jest wykonywane na powierzchni najbliższej płycie odniesienia.
Powierzchnia: Wycinane są tylko przecinające się części płyt.
Bryła ograniczająca: Najbardziej zewnętrzny wymiar, szerokość i wysokość, jest wycinany jako prostokąt.
Obwiednia wypukła: Zewnętrzna powłoka przekroju służy do przycinania płyty. Jeżeli w węzłach narożnych przekroju występują zaokrąglenia, cięcie jest do nich dostosowywane.
W komponencie Edytor pręta jako obiekt zmieniający można również wybrać cały pręt zamiast poszczególnych blach. W ten sposób obie operacje, "Podcięcie" i "Faza", można wykorzystać dla kilku blach danego profilu.
Za pomocą kondygnacji typu "Tylko przenoszenie obciążenia" można uwzględnić płyty bez wpływu sztywności w płaszczyźnie i poza nią w rozszerzeniu Model budynku. Ten typ elementu gromadzi obciążenia na płycie i przenosi je na elementy wsporcze modelu 3D. Daje to możliwość symulacji w modelu 3D elementów drugorzędnych, takich jak np. ruszt i inne podobne elementy rozkładu obciążenia, bez dalszych efektów.
Za pomocą komponentu "Edytor pręta" można modyfikować blachy danego profilu w rozszerzeniu Połączenia stalowe.
Istnieje możliwość zastosowania skosu, fazowania, zaokrąglenia i otworów o wielu kształtach. Obie operacje, "Podcięcie" i "Faza", można wykorzystać dla kilku blach danego profilu.
W ten sposób można fazować na przykład półki dwuteowników (patrz ilustracja).
W przypadku spoiny łączącej dwie płyty z różnych materiałów, można teraz wybrać z pola rozwijanego, który z obu materiałów ma zostać użyty do utworzenia spoiny.
Elementy zakrzywione mamy tylko w programie RFEM. Tutaj można łatwo przecinać zakrzywione powierzchnie i bryły.
Program generuje przy tym nowe powierzchnie typu "Przycięta", którymi można manipulować. Dzięki tej technologii można jednym kliknięciem tworzyć bardzo złożone geometrie, takie jak przecięcia rur lub skręcone otwory.
Przecinanie brył odbywa się w sposób adaptacyjny przy użyciu nowych typów brył "Otwór" i "Przecięcie", podobnie jak w teorii mnogości. Za pomocą tej metody można tworzyć nowe, złożone geometrie brył, podobnie jak w procesie produkcyjnym w warsztacie (wiercenie, frezowanie, toczenie itp.). Dzięki temu można tworzyć skomplikowane kształty zagłębień lub kształty bryły perforowanej. To może być takie proste!
Pracujesz z elementami konstrukcyjnymi składającymi się z płyt? W takim przypadku należy przeprowadzić obliczenia na ścinanie z uwzględnieniem wymagań obliczania przebicia, na przykład zgodnie z 6.4, EN 1992-1-1. Oprócz płyt stropowych można w ten sposób wymiarować również płyty fundamentowe.
W konfiguracji stanu granicznego nośności dla wymiarowania betonu można zdefiniować parametry obliczeń przebicia dla wybranych węzłów.
Dostępnych jest wiele wstępnie zdefiniowanych elementów ułatwiających wprowadzanie typowych komponentów połączeń (np. blachy czołowe, żebra usztywniające)
Wizualizacja geometrii połączenia, która jest aktualizowana równolegle z wprowadzaniem danych
Szablon połączeń stalowych w rozszerzeniu umożliwia wybór jednego z kilku typów połączeń, a po wybraniu zostaje zastosowany w modelu
W szablonie znajdują się połączenia z 3 ogólnych kategorii: Sztywne, przegubowe, kratownicowe
Automatyczne dostosowywanie geometrii połączenia, nawet w przypadku późniejszej edycji prętów, z uwagi na parametryczną definicję położenia komponentów względem siebie
W ramach jednego pręta można zdefiniować szerokość integracyjną i efektywną szerokość płyty belek teowych (żeber) o różnych szerokościach. Pręt jest podzielony na segmenty. Przejście między różnymi szerokościami półek można sortować lub określać liniowo. Ponadto program umożliwia uwzględnienie zdefiniowanego zbrojenia powierzchni jako zbrojenia pasa przy wymiarowaniu żebra w betonie zbrojonym.
Obawiasz się, że Twój projekt skończy się cyfrową wieżą Babel? Rozszerzenie Model budynku dla RFEM wspomaga pracę nad wielokondygnacyjnym projektem budowlanym. Tutaj możesz definiować i manipulować budynkiem za pomocą kondygnacji. Kondygnacje można później dostosować na wiele sposobów, a także wybrać sztywność płyty. Informacje na temat kondygnacji i całego modelu (środek ciężkości, środek sztywności) są wyświetlane w tabelach i na grafice.
Wybór węzłów w modelu RFEM, automatyczne rozpoznawanie i przydzielanie prętów połączonych z wybranym węzłem
Dostępnych jest wiele wstępnie zdefiniowanych elementów ułatwiających wprowadzanie typowych komponentów połączeń (np. blachy czołowe, żebra usztywniające)
Użytkownik nie musi ręcznie edytować modelu MES połączenia, podstawowe ustawienia obliczeń można zmienić w oknie konfiguracji połączenia
Automatyczne dostosowywanie geometrii połączenia, nawet w przypadku późniejszej edycji prętów, z uwagi na parametryczną definicję położenia komponentów względem siebie
Równolegle do wprowadzania danych program przeprowadza kontrolę poprawności, aby szybko wykryć brakujące dane wejściowe lub kolizje elementów.
Wizualizacja geometrii połączenia, która jest aktualizowana równolegle z wprowadzaniem danych
Pomoże Ci w tym również program. Moduł określa siły w śrubach na podstawie obliczeń na modelu ES i oblicza je automatycznie. Można przeprowadzić obliczenia nośności śrub w przypadku uszkodzenia w przypadku rozciągania, ścinania, docisku otworu i przebicia zgodnie z normą. Na tym etapie program zajmuje się wszystkim innym. Określa wszystkie niezbędne współczynniki i wyświetla je w przejrzysty sposób.
Chcesz przeprowadzić obliczenia spoin? W takim przypadku wymagane naprężenia są również określane w modelu ES. Następnie element Spoina jest modelowany jako sprężysto-plastyczny element powłokowy, gdzie każdy element MES jest sprawdzany pod kątem sił wewnętrznych. (Kryterium plastyczności ma odzwierciedlać zniszczenie wg AISC J2-4 i J2-5 (sprawdzenie nośności spoiny) oraz J2-2 (sprawdzenie nośności metalu nieszlachetnego). Obliczenia można również przeprowadzić z uwzględnieniem częściowych współczynników bezpieczeństwa wybranego załącznika krajowego.
Obliczenia plastyczne płyty można przeprowadzić, porównując istniejące odkształcenie plastyczne z dopuszczalnym odkształceniem plastycznym. Domyślnie jest on ustawiony na 5% dla AISC 360, ale można go zdefiniować poprzez zdefiniowanie przez użytkownika 5% zgodnie z EN 1993-1-5, Załącznik C lub przez użytkownika.
Analiza deformacji powierzchni żelbetowych bez zarysowań lub z rysami (stan II) z zastosowaniem metody aproksymacyjnej (np. analiza deformacji według ACI 318-19, 24.3.2.5 lub EN 1992-1-1, kl. 7.4.3)
Usztywnienie przy rozciąganiu betonu między rysami
Opcjonalne uwzględnienie pełzania i skurczu
Zintegrowane z programem RFEM graficzne przedstawienie wyników, takich jak np. odkształcenie lub ugięcie płyty płaskiej
Przejrzyste wyświetlanie wyników numerycznych w oknie dialogowym szczegółu
Pełna integracja wyników z protokołem wydruku programu RFEM
Import odpowiednich informacji i wyników z programu RFEM
Zintegrowana, edytowalna biblioteka materiałów i przekrojów
Rozsądne i pełne wstępne ustawianie parametrów wejściowych
Obliczanie przebicia na słupach (wszystkie kształty przekrojów), końcach ścian i narożach ścian
Automatyczne rozpoznawanie położenia węzła przebicia na podstawie modelu RFEM
Wykrywanie krzywych lub splajnów jako granicy obwodu kontrolnego
Automatyczne uwzględnienie wszystkich otworów w płytach zdefiniowanych w modelu RFEM
Konstrukcja i przedstawienie graficzne obwodu kontrolnego
Opcjonalne obliczenia z niewygładzonym naprężeniem stycznym wzdłuż obwodu kontrolnego, odpowiadającym rzeczywistemu rozkładowi naprężeń stycznych w modelu ES
Wyznaczanie współczynnika przyrostu obciążenia β na podstawie całkowicie plastycznego rozkładu ścinania jako współczynników stałych zgodnie z EN 1992‑1-1, pkt. 6.4.3 (3), w oparciu o EN 1992-1-1, rys. 6.21N lub zgodnie ze specyfikacją zdefiniowaną przez użytkownika
Numeryczne i graficzne wyświetlanie wyników (3D, 2D oraz w przekrojach)
Obliczanie płyty na przebicie bez zbrojenia na przebicie
Jakościowe określenie wymaganego zbrojenia na przebicie
Wymiarowanie i analiza zbrojenia podłużnego
Pełna integracja wyników z protokołem wydruku programu RFEM
Program RFEM jest pomocny i oszczędza wiele pracy. Materiały i grubości powierzchni zdefiniowane w programie RFEM są już ustawione w rozszerzeniu Projektowanie konstrukcji betonowych. W ten sposób można bezpośrednio zdefiniować węzły, które mają zostać obliczone.
Ewentualne otwory w obszarze zagrożonym przebiciem są automatycznie uwzględniane w modelu RFEM. Rozszerzenie rozpoznaje położenie węzłów przebicia i automatycznie określa, czy jest to węzeł przebicia w środku płyty, na krawędzi płyty czy w narożu płyty. Ponownie oszczędzasz czas.
Metodę określania współczynnika przyrostu obciążenia β można wybrać indywidualnie.
Czy obliczenia są zakończone? Następnie usiądź wygodnie. Ponieważ kontrole przebicia są przedstawiane w przejrzysty sposób i ze wszystkimi szczegółami dotyczącymi wyników. Pozwala to dokładnie śledzić każdy wynik. Program wyświetla szczegółowo zaprojektowane i dopuszczalne naprężenia ścinające dla nośności płyty na ścinanie.
Dzięki temu rozszerzeniu program RFEM ma jeszcze więcej do zaoferowania. W następnym oknie wyników wyświetlane jest wymagane zbrojenie podłużne lub zbrojenie na przebicie dla każdego analizowanego węzła. Znajduje się tam również grafika wyjaśniająca. Wyniki obliczeń wraz z wartościami są wyświetlane w przejrzysty sposób w oknie roboczym. Wszystkie tabele wyników i grafiki można zintegrować z globalnym protokołem wydruku programu RFEM. Dzięki temu dokumentacja jest przejrzysta.
SHAPE-THIN określa przekroje efektywne zgodnie z EN 1993-1-3 i EN 1993-1-5 dla profili formowanych na zimno. Opcjonalnie można sprawdzić warunki geometryczne pod kątem możliwości zastosowania normy określonej w EN 1993-1-3, rozdział 5.2.
Efekty miejscowego wyboczenia płyty są uwzględniane zgodnie z metodą zmniejszonej szerokości, a ewentualne wyboczenie usztywnień (niestateczność) jest uwzględniane w przypadku przekrojów usztywnionych zgodnie z EN 1993-1-3, rozdział 5.5.
W celu zoptymalizowania przekroju efektywnego, opcjonalnie można przeprowadzić obliczenia iteracyjne.
Przekroje efektywne można wyświetlić w postaci graficznej.
Więcej informacji na temat wymiarowania profili zimnogiętych w modułach SHAPE-THIN i RF-/STEEL Cold-Formed Sections można znaleźć w artykule technicznym "Wymiarowanie przekrojów ceowych cienkościennych zgodnie z EN 1993-1-3".
RF-CUTTING-PATTERN jest aktywowany poprzez wybranie odpowiedniej opcji w zakładce Opcje w danych ogólnych dowolnego modelu programu RFEM. Po aktywacji modułu dodatkowego w sekcji Dane modelu wyświetlany jest nowy obiekt "Szablony cięcia". Jeżeli rozkład powierzchni membrany dla cięcia w pozycji podstawowej jest zbyt duży, można podzielić powierzchnię, przecinając linie (typu linii "Cięcie za pomocą dwóch linii" lub "Cięcie za pomocą przekroju") w odpowiednich pasmach częściowych.
Następnie można zdefiniować indywidualne wpisy dla każdego szablonu cięcia przy użyciu obiektu "Wzorzec cięcia". Tutaj można ustawić linie graniczne, kompensacje i naddatki.
Kroki sekwencji roboczej:
Tworzenie linii cięcia
Tworzenie szablonu poprzez wybór jego linii granicznych lub przy użyciu półautomatycznego generatora
Dowolny wybór orientacji osnowy i wątku poprzez wprowadzenie kąta
Zastosowanie wartości kompensacji
Opcjonalne definiowanie różnych kompensacji dla linii granicznych
Różne naddatki (spoina, linia graniczna)
Wstępne przedstawienie szablonu cięcia w oknie graficznym, bez rozpoczynania głównych obliczeń nieliniowych
Po otwarciu modułu wstępnie ustawione są materiały i grubości powierzchni zdefiniowane w programie RFEM. Obliczane węzły są rozpoznawane automatycznie, ale użytkownik może je zmodyfikować.
Możliwe jest uwzględnienie otworów w obszarach zagrożonych przebiciem. Otwory mogą być przeniesione z programu RFEM lub zdefiniowane tylko w RF-PUNCH Pro, dzięki czemu nie mają one wpływu na sztywności modelu RFEM.
Parametrami zbrojenia podłużnego są liczba i kierunek warstw oraz otulenie betonem, określane osobno dla górnej i dolnej krawędzi płyty dla każdej powierzchni. W kolejnym oknie wprowadzania danych można zdefiniować wszystkie dodatkowe szczegóły dotyczące węzłów przebicia. Moduł rozpoznaje położenie węzła na przebicie i automatycznie określa, czy węzeł ten znajduje się w środku płyty, na krawędzi czy w narożu płyty.
Dodatkowo można zdefiniować obciążenie przebijające, współczynnik przyrostu obciążenia β oraz istniejące zbrojenie podłużne. Opcjonalnie można aktywować minimalne momenty w celu określenia wymaganego zbrojenia podłużnego i powiększonej głowicy słupa.
Aby ułatwić orientację, zawsze wyświetlana jest płyta z odpowiednim węzłem przebicia. Można też otworzyć program do obliczeń zbrojenia usztywniającego firmy HALFEN. Wszystkie dane z RFEM można zaimportować do tego programu w celu dalszego łatwego i efektywnego przetwarzania.
Projektowanie belek podsuwnicowych i spoin z uwzględnieniem zmęczenia
Odkształcenie,
Analiza wyboczenia płyty w przypadku wprowadzenia obciążenia od koła
Analiza stateczności dla zwichrzenia według analizy drugiego rzędu dla wyboczenia skrętnego (element MES 1D)
Do obliczeń według Eurokodu 3 dostępne są następujące Załączniki krajowe:
DIN EN 1993-6/NA: 2010-12 (Niemcy)
NBN EN 1993-6/ANB: 2011-03 (Belgia)
SFS EN 1993-6/NA: 2010-03 (Finlandia)
NF EN 1993-6/NA: 2011-12 (Francja)
UNI EN 1993-6/NA: 2011-02 (Włochy)
LST EN 1993-6/NA: 2010-12 (Litwa)
NEN EN 1993-6/NB: 2012-05 (Holandia)
NS EN 1993-6/NA: 2010-01 (Norwegia)
SS EN 1993-6/NA: 2011-04 (Szwecja)
CSN EN 1993-6/NA: 2010-03 (Republika Czeska)
BS EN 1993-6/NA: 2009-11 (Wielka Brytania)
CYS EN 1993-6/NA: 2009-03 (Cypr)
Oprócz załączników krajowych wymienionych powyżej, można również zdefiniować konkretną NA, stosując wartości graniczne i parametry zdefiniowane przez użytkownika.
Obliczanie połączeń przenoszących moment oraz przegubowych dla walcowanych przekrojów w kształcie litery I, według Eurokodu 3:
Połączenia z blachą czołową przenoszącą moment (typ IH/IM)
Połączenia przegubowe spawane (typ PM)
Połączenia proste z kątownikami normalnymi lub nierównoramiennymi (typ IW lub IG)
Proste połączenia przy użyciu blach czołowych zamontowanych tylko na środniku bądź na środniku i pasach (typ IS)
Możliwość łączenia połączeń w wycięciem (IK) z przegubowymi płytami czołowymi (IS) oraz z połączeniami łącznikiem środnikowym (IW)
Automatyczne rozmieszczenie śrub dla danego połączenia (dla wszystkich typów)
Sprawdzanie wymaganej grubości pręta przenoszącego obciążenie w połączeniach ścinanych
Podawanie wszystkich wymaganych szczegółów konstrukcyjnych, takich jak urządzenia, układ otworów, potrzebnych wysięgników, ilość śrub, wymiary płyty czołowej oraz spoin
Podawanie sztywności S j,ini dla połączeń przenoszących zginanie
Dokumentacja dostępnych obciążeń i porównywanie ich z nośnościami
Podawanie stopnia wykorzystania dla każdego pojedynczego połączenia
Automatyczne określanie głównych sił wewnętrznych dla kilku przypadków obciążeń oraz węzłów połączeniowych
Definicja dowolnej dodatkowej podpory i dowolny wybór stopni swobody (dodatkowe, bezpłatne definiowanie translacyjnej i obrotowej sztywności sprężystej podpór i przegubów)
Rozmieszczenie do pięciu jętek/ściągów wraz z podporą pośrednią dla dachu dwuspadowego
Automatyczne generowanie obciążeń wiatrem i śniegiem
Automatyczne generowanie wymaganych kombinacji dla obliczeń stanów granicznych nośności i użytkowalności oraz odporności ogniowej (dodatkowe zdefiniowanie kilku obciążeń prętowych i węzłowych)
Dla obliczeń zgodnie z EC 5 (EN 1995) dostępne są następujące załączniki krajowe:
Niemcy DIN EN 1995-1-1/NA:2013-08 (Niemcy)
NBN EN 1995-1-1/ANB:2012-07 (Belgia)
BDS EN 1995-1-1/NA:2012-02 (Bułgaria)
DK EN 1995-1-1/NA:2011-12 (Dania)
SFS EN 1995-1-1/NA:2007-11 (Finlandia)
NF EN 1995-1-1/NA:2010-05 (Francja)
I S. EN 1995-1-1/NA:2010-03 (Irlandia)
UNI EN 1995-1-1/NA:2010-09 (Włochy)
NEN EN 1995-1-1/NB:2007-11 (Holandia)
ÖNORM B 1995-1-1:2015-06 (Austria)
PN EN 1995-1-1/NA:2010-09 (Polska)
SS EN 1995-1-1 (Szwecja)
STN EN 1995-1-1/NA:2008-12 (Słowacja)
SIST EN 1995-1-1/A101:2006-03 (Słowenia)
CSN EN 1995-1-1:2007-09 (Republika Czeska)
BS EN 1995-1-1/NA:2009-10 (Wielka Brytania)
CYS EN 1995-1-1/NA:2011-02 (Cypr)
Proste wprowadzanie geometrii dzięki grafice
Wprowadzanie zbieżnych wsporników z docięciem do włókien na dolnej stronie krokwi
Obszerna biblioteka materiałów, którą można rozszerzyć o materiały zdefiniowane przez użytkownika
Określanie stopni wykorzystania, sił podporowych i odkształceń
Kolorowe skale odniesienia w tabelach wyników
Bezpośredni eksport danych do aplikacji MS Excel
Języki programowania: angielski, niemiecki, czeski, włoski, hiszpański, francuski, portugalski, polski, chiński, holenderski i rosyjski
Weryfikowalny protokół wydruku zawierający wszystkie wymagane obliczenia. Raport dostępny w wielu językach; na przykład angielski, niemiecki, francuski, włoski, hiszpański, rosyjski, czeski, polski, portugalski, chiński i holenderski.
Najpierw należy wybrać typ połączenia, normę obliczeniową oraz materiał stalowej płyty i kołka. Aby przeprowadzić obliczenia zgodnie z EN 1995-1-1, można wybrać system sworzni SFS intec WS‑T. W takim przypadku odpowiedni materiał jest wstępnie ustawiony zgodnie z aprobatą techniczną producenta.
Połączone pręty są następnie importowane z modelu programów RFEM/RSTAB. Moduł dodatkowy automatycznie sprawdza, czy wszystkie warunki geometrii są spełnione. Alternatywnie, połączenie można zdefiniować ręcznie.
Obciążenie jest również importowane z programu RFEM/RSTAB lub, w przypadku ręcznej definicji połączenia, wprowadzane są obciążenia. W oknie Geometria wyświetlane są wymiary płyty stalowej oraz rozmieszczenie łączników.
Podczas określania sił wewnętrznych można wybrać pomiędzy metodą obliczeniową 1 (bez zarysowania na całej długości belki) lub metodą obliczeniową 2 (tworzenie zarysowania na słupach wewnętrznych).
W obu przypadkach można uwzględnić stałą szerokość efektywną płyty betonowej w całym rozpiętości zgodnie z ENV 1994-1-1, 4.2.2.1 (1) i redystrybucję momentów. Siły wewnętrzne do wymiarowania łączników ścinanych mogą być określane tylko za pomocą obliczeń sprężystych sił wewnętrznych przy użyciu rdzenia analitycznego RSTAB (licencja RSTAB nie jest wymagana).
Obliczenia w pełni automatycznie określają efektywne właściwości przekroju w odpowiednich punktach czasowych, z uwzględnieniem pełzania i skurczu. W interfejsie użytkownika programu RSTAB modele konstrukcyjne są tworzone jako konstrukcja prętowa wraz ze wszystkimi warunkami brzegowymi i obciążeniami. W ten sposób zapewnione są niezawodne obliczenia sił wewnętrznych z uwzględnieniem efektywnych właściwości przekroju.
Do obliczeń według Eurokodu 3 dostępne są następujące Załączniki krajowe:
DIN EN 1993-1-5/NA:2010-12 (Niemcy)
SFS EN 1993-1-5/NA:2006 (Finlandia)
NBN EN 1993-1-5/NA:2011-03 (Belgia)
UNI EN 1993-1-5/NA:2011-02 (Włochy)
NEN EN 1993-1-5/NA:2011-04 (Holandia)
NS EN 1993-1-5/NA:2009-06 (Norwegia)
CSN EN 1993-1-5/NA:2008-07 (Republika Czeska)
CYS EN 1993-1-5/NA:2009-03 (Cypr)
Oprócz załączników krajowych wymienionych powyżej, można również zdefiniować konkretną NA, stosując wartości graniczne i parametry zdefiniowane przez użytkownika.
Import wszystkich istotnych sił wewnętrznych z programu RFEM/RSTAB poprzez wybór numerów prętów i paneli wyboczeniowych wraz z określeniem decydujących naprężeń granicznych
Podsumowanie naprężeń w przypadkach obciążeń z określeniem decydującego obciążenia
Możliwe różne materiały dla usztywnienia i płyty
Import elementów usztywniających z obszernej biblioteki (stal płaska i łebkowa, kątownik, teownik, ceownik i blacha trapezowa)
Określanie szerokości efektywnych zgodnie z EN 1993-1-5 (tabela 4.1 lub 4.2) lub DIN 18800, część 3, równ. (4)
Możliwość obliczania krytycznych naprężeń wyboczeniowych zgodnie ze wzorami analitycznymi zawartymi w załącznikach A.1, A.2 i A.3 do normy EC 3 lub za pomocą obliczeń MES
Obliczenia (naprężenie, odkształcenie, wyboczenie skrętne) usztywnień podłużnych i poprzecznych
Opcjonalne uwzględnienie efektów wyboczeniowych zgodnie z DIN 18800, część 3, równ. (13)
Fotorealistyczne odwzorowanie (rendering 3D) panelu wyboczeniowego, w tym usztywnienia, warunki naprężeniowe i postacie wyboczenia wraz z animacją
Dokumentacja wszystkich danych wejściowych i wyników w weryfikowalnym raporcie
Szczegóły dla analizy zwichrzenia są zdefiniowane osobno dla prętów i zbiorów prętów. Można ustawić następujące parametry:
Typ podpory/obciążenie giętno-skrętne
Dostępne opcje to Utwierdzenie boczne i skrętne, Utwierdzenie boczne i skrętne lub Wspornik
Możliwe są specjalne podpory poprzez określenie stopnia utwierdzenia βz oraz stopnia utwierdzenia deplanacji β0. Również w tym przekroju można uwzględnić sprężyste utwierdzenie deplanacyjne płyty czołowej, ceownika, kątownika, połączenia ze słupem oraz belki wspornikowej poprzez określenie wymiarów geometrii.
Alternatywnie można również wprowadzić bezpośrednio obciążenie zwichrzenie NKi lub długość efektywną sKi
Panel usztywniający
Panel usztywniający może być wykonany z blachy trapezowej, stężenia lub kombinacji tych elementów
Alternatywnie można bezpośrednio wprowadzić sztywność panelu usztywniającego Sprov
Ograniczenia obrotu
Wybierz między ciągłym a nieciągłym utwierdzeniem obrotowym
Miejsce przyłożenia dodatnich obciążeń poprzecznych
Współrzędną z punktu przyłożenia obciążenia można wybrać dowolnie w szczegółowym oknie graficznym przekroju. (pas górny, pas dolny, środek ciężkości)
Alternatywnie, można wprowadzić dane poprzez ich zaznaczenie lub ręczne wprowadzenie.
Typ belki
W przypadku przekrojów standardowych dostępne są opcje belki walcowanej, belki spawanej, belki ażurowej, belki z karbem lub belki o zmiennym przekroju
W przypadku przekrojów specjalnych można bezpośrednio wprowadzić współczynnik belki n, współczynnik zredukowany belki n lub współczynnik redukcyjny κM